"เมื่อคุณเทรดแบบงานอดิเรก คุณก็จะได้ผลตอบแทนแบบงานอดิเรก"
แผนของปีนี้ ตั้งใจจะหาเงินคืนค่าเทอมให้ได้มากที่สุดเท่าที่ตลาดให้
จากจุดอ่อนปีที่แล้ว พบว่าตัวเองเถียงตลาดไปพอสมควร คือซื้อดัก ไม่ให้ความสำคัญต่อกระแสตลาด และอินดี้ รวมถึงเสียเวลาไปกับการทนถือหุ้น sideway นานไป
จึงอยากจะลองเพิ่มแนวทางการเทรดที่เป็นเชิงรุกมากขึ้น
๑) เกาะกระแสตลาด และเข้าไปร่วมวงในที่ที่คนนิยมเท่านั้น
ยึดคำของเสี่ยยักษ์ที่ว่า ....หุ้นที่เล่นแล้วได้กำไรมากกว่าขาดทุน จะเป็นหุ้นที่กำลังอยู่ในกระแสนิยมของตลาดในช่วงเวลานั้นๆ
…เราต้องพยายามอ่านหลักจิตวิทยาของตลาดว่า คนอื่นเขาคิดอย่างไร..? กับหุ้นตัวที่เราจะเล่น อย่าพยายาม “คิดเอง-เออเอง” คนเดียว “สมมติว่าขณะนั้น SET กำลัง “นิยม” หุ้นกลุ่มไหน เราก็ต้องจับตามองหุ้นกลุ่มนั้น เพราะการ “ฝืนกระแส” จะทำให้เรา “เสี่ยงสูง” ที่จะขาดทุน”...
ดังนั้น จากคำแนะนำ(จากหนังสือกูรูหุ้นพันล้าน) ผมตั้งใจจะเข้าไปตะลุมบอนตามกระแสตลาดให้มากที่สุด แต่ก่อนเคยเกี่ยงราคาหุ้น เกินสิบไม่เอา ตอนนี้หลักร้อยก็ไม่เกี่ยงขอแค่ให้โมเมนตัมมันมา ซื้อแล้วได้เงินทันใจ เอาหมด
หุ้นที่อยู่ในกระแสตลาดเป็นยังไง?
- วิ่งเป็นอุตสาหกรรม ซึ่งเรารู้กันดีอยู่
- เป็นขาขึ้นที่แข็งแรงมาก่อน คือมีโมนเมนตัมหรือถ้าเป็นรถก็ได้เข้าเกียร์ 3 เกียร์ 4 ไว้แล้ว ถ้าหากเราสามารถรอ และเข้าซื้อตอนที่มันผ่อนเกียร์ได้ ก็น่าจะทำให้ได้กำไรทันใจ
- ช่วงที่ผ่อนเกียร์ก็คือ continuation pattern ทั้งหลายนั่นแหละ flag, triangle, cup with handle, ย่อยแรงขาย, vcp ฯลฯ
- หรืออาจจะดักซื้อตอนที่ราคากลับตัวจากการบีบตัวสร้างฐานบริเวณเส้นค่าเฉลี่ยระยะสั้นอย่าง EMA5 - 10 และ 20
๒) เล่นหุ้นให้เป็นธุรกิจมากขึ้น
ผลกำไรสุทธิที่เป็นบวก คือหัวใจของการทำธุรกิจ
ผมจะพยายามล็อกกำไรไม่ยอมให้ราคาร่วงกลับลงไปให้ตกใจขายในช่วงที่เหลือเปอร์เซ็นต์จิ๊บจ้อยอีกเป็นอันขาด
เสียดายเวลาที่อุตส่าห์ทนถือ อย่างน้อยๆแม้จะขายหมู แต่ก็ขอให้ได้ผลตอบที่เรียกได้ว่าเป็นการทำธุรกิจที่ดี
แบบไหนที่เรียกว่าธุรกิจที่ดี
- รันกำไรให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ใ
นที่นี้ผมขอตั้งไว้ว่าอย่างน้อยสัก 20% ตามแนวทางพี่มาร์ค พอราคาวิ่งถึงก็พาดดักไว้เลย ว่าอย่างน้อยๆ ควรล็อกให้เป็นของเราเอาไว้ เพราะมันเป็นสิ่งตอบแทนที่เราควรจะได้ นี่ก็ไม่ได้คิดเองนะ เอามาจากพี่มาร์คที่บอกว่า "It is much easier to find 4 or 5 names that go up 20% than it is to find a stock that doubles. In order to achieve a big performance number, I go for rapid compounding of relatively smaller gains. " ลองดูว่าถ้าเราไม่หวังจะได้เด้ง แต่ทบต้นเอา แบบไหนจะให้ผลประกอบการดีกว่ากัน
- stop loss ไม่ควรเกิน 5% หรือน้อยกว่านั้นยิ่งดี
เพราะเราเลี่ยงการขาดทุนไม่ได้แน่ นี่ก็เอามาจากคำของเสี่ยยักษ์ ที่บอกว่า ..."ไม่มีใครที่ซื้อหุ้น “ถูกตัว” หมดทุกครั้ง มันเป็นไปไม่ได้ เพราะฉะนั้นอาชีพเราต้องมอง “โอกาส” และ “ความเสี่ยง” อยู่ตลอดเวลา ถ้าลงมาถึงตรงไหน คุณต้องตัดสินใจเด็ดขาด “คนที่พลาดมักจะเป็นคนที่ไม่กล้าตัดสินใจอะไรเด็ดขาด ไม่เด็ดเดี่ยว แล้วชอบอ้างเหตุผลมากลบเกลื่อนความผิดพลาดของตัวเอง…ลองไปคิดดูว่าจริงอย่างที่พูดหรือไม่”...
จากแนวทางการรันกำไรและตัดขาดทุนแบบที่ว่านี้ แม้จะแพ้ 2 ชนะ 1 เราก็ยังจะมีกำไรติดมือ
๓) กล้าซื้อหุ้นตัวเก่าที่กลับมาทำตัวดี
ปีที่แล้ว อีโก้สูงมาก ขายทิ้งไปแล้วก็ไม่ยอมกลับมาซื้อ หุ้นบางตัวก็เลยวิ่งต่อไปอีกหลายสิบเปอร์เซ็นต์เลย เสียโอกาสอย่างยิ่ง
เลยมานั่งคิดให้ดีอีกรอบ ที่เราไม่กล้าซื้อก็เพราะเป้าหมายกำไรของเรามันสูงไง กลัวซื้อไปแล้วไม่ถึงเด้ง ซึ่งคนสมองปกติไม่น่าจะคิดกันแบบนี้ พอหลังจากที่เราลดกำไรให้จับต้องได้และทำไม่ยาก จึงทำให้ความความคาดหวังลดลง จึงทำให้ตัดสินใจเข้าได้ง่ายขึ้น
นี่เป็นไอเดียเบื้องต้นครับ ซึ่งได้ลองทำมาแล้วตั้งแต่เปิดตลาดต้นปี ผลที่ได้ก็น่าพอใจเลยทีเดียว หากเจออะไรน่าสนใจ จะเอามาแชร์กันอีกที
